We ervaarden vandaag veel intense gevoelens. Om 10 uur vertrokken we naar de Nile Farm om eens een dagje mee te lopen met de lokale zorgverleners van Bike4Care. We merkten meteen dat het er in Oeganda anders aan toe gaat dan bij ons. Om te beginnen hebben medische verzorgers geen universitaire opleiding gehad, maar een training van drie maanden. Ze halen dus de meeste kennis uit ervaring. We kregen eerst een korte uitleg over verschillende medicijnen en hoe ze nu juist te werk gaan met de patiënten. Vervolgens gingen we mee op huisbezoeken, met de mondmaskers in de aanslag en het bewaren van de nodige afstand. We bezochten malariapatiënten, zwangere vrouwen en zieke kindjes. Dit was erg pakkend. De zorgverleners zijn vaak vrijwilligers, wat betekent dat ze hier niets aan verdienen. Een aantal zorgverleners hebben dagelijks tot wel dertig patiënten. Dankzij de fiets die ze van CooP-Africa kregen, kunnen ze dit veel efficiënter aanpakken. We kregen ook de kans om heel wat vragen te stellen. Zo zijn we te weten gekomen dat er in deze regio maar enkele coronagevallen zijn geweest.
Voor onze lunch gingen we naar een klein restaurantje. We aten in een hutje langs de kant van de weg en genoten van plaatselijke gerechten zoals pocho and beans.
In de namiddag bezochten we een van de health care centers. Deze ziekenhuizen krijgen een beoordeling van 1 tot 4, waarbij 4 de beste kwaliteit heeft. We kregen een rondleiding in health care center 4. We bekeken elke afdeling en zagen dat de vrouwen met 22 op één kamer liggen. In het hele ziekenhuis waren maar 2 dokters aanwezig, die net zoals de verplegers verblijven op het terrein achter het ziekenhuis. Er is maar 1 operatiezaal. Dit betekent dat men vaak moet beslissen wie het snelste hulp nodig heeft. Wat ook erg opmerkelijk is, is dat alle zorg en medicijnen daar gratis zijn. Deze dag over Bike4Care sloten we af met een reflectiemoment.
Doei,
Jan, Sara en Liene
