Van chaos naar orde

Ontmoetingen kunnen intens zijn, hoe kort ze ook duurden. Na een week te duiken in het leven in Oeganda, getuigenissen te aanhoren en vragen te stellen, is het tijd om alles een plaats te geven. Alle onderwerpen mochten en moesten de revue passeren. Mensen wilden hun verhaal vertellen maar konden niet inschatten wat wij juist wilden weten. Achtergrond, verloren familieleden en vrienden, dromen, uitdagingen, liefde, cultuur, flora, … alles werd verteld en bevraagd. En dat zijn heel wat indrukken op jonge en oudere geesten.

Om impressies te kanaliseren is er ruimte en rust nodig. Daarom dat we vandaag de tijd hebben genomen om een lijn te vinden in alle verhalen. Want wanneer mensen vragen hoe de inleefreis naar Oeganda was, kan er nu enkel een ongebreidelde stroom woorden volgen. Alles wil je vertellen, maar anderzijds ook niks want je wil geen afbreuk doen aan de ervaring en de verhalen. Daarom dat we nu tijd hebben genomen om te filteren, te zoeken, te overleggen en zowel een uitgebreide als een lesuurcompacte versie uit te dokteren. Met het dagboek in de aanslag en een rudimentair schema voor de neus zijn de eerste bakens uitgezet en de belangrijkste mijlpalen vastgelegd. We willen mensen heel graag sensibiliseren met onze herinneringen. Want daarvoor zijn we hier, daarvoor doen we dit.

En we doen dit niet enkel voor de mensen thuis. Ook de ganse staff is heel benieuwd naar onze bevindingen en de verschillen tussen Oeganda en België. Daarom gaven we een kleine presentatie, wat eerder een grote reflectie is geworden. Deze mensen hebben ons hun land getoond, hun visie uitgelegd en hun persoonlijke uitdagingen toevertrouwd. Zonder hen was er geen inleefreis maar was het een toeristisch uitje. Ze organiseerden een Oegandese BBQ en een afsluitend kampvuur. Peace met haar innemende lach, Edgar die vrijwilligerswerk doet bij de scouts uit liefde voor zijn gemeenschap, Julius waarvoor de natuur geen geheimen kent, Lucky als laatste aanwinst van het team, Henry als ongeleid projectiel in het werkveld vanuit een gouden hart, Louis die geen enkele vraag uit de weg gaat want een geïnformeerde mens is een wijze mens, Marieke die de fundamenten voor CooP-Africa heeft gelegd en de visie nog steeds verder uitdiept en uitbreidt, … Ze zitten in ons hart en dat is wederzijds. Wij hebben een week van hun talenten mogen proeven maar laat Oeganda hen nog maar jaren in het hart sluiten.

Comments 7

  1. We kijken ernaar uit om jullie verhalen te horen want jullie zijn ongetwijfeld zo veel ervaringen rijker geworden..

  2. Deze tekst klinkt al een beetje als “afscheid nemen” van de mensen die jullie daar ontmoet hebben…
    Maar de inspiratie die zij jullie hebben gegeven door hun blik op de wereld met jullie te delen, zal ongetwijfeld nog lang bij jullie na-zinderen.
    Wij kijken alvast uit naar jullie reflecties op hun visie en op jullie ervaringen, en hopen op die manier ook een beetje deelgenoot te mogen worden van de rijkdom die jullie daar hebben mogen ervaren!
    Morgen nog op “Safari”, en daarna komt België weer wat dichterbij…;-(
    Groetjes en geniet nog van de laatste dagen ginder!

  3. Ik hoop echt jullie getuigenissen te horen achteraf. Fijn dat jullie dit willen delen met ons (en onze leerlingen ;-))

Laat een antwoord achter aan Elke Van Cleemput Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *