Een christelijke viering op zondag, het zit niet meer in ieders DNA. Wat de reden ook mag zijn, vaak is er een (maatschappelijk gecreëerd) beeld over de eucharistie dat niet voldoet aan de verwachtingen en de hoop. Wanneer je op zondag de moed hebt om de lakens van je af te gooien om naar de kerk te gaan (de opening door de ‘host’ van de viering), is de grootste stap al gezet. Met je eerste viering in zwart Afrika voor de boeg, leef je naar die verwachtingen en hoop.
Soms was de grens tussen een open en gesloten groepering vaag tijdens de twee uur durende gebedsdienst. Wat begon met een heus negenkoppig koor onder begeleiding van een gitarist en pianist dat de heer dankte op opzwepende en dansbare klanken, zette de sfeer om ook heupwiegend en handenklappend dankbaar te zijn voor familie. Na een dubieus reclamefilmpje om geld te doneren voor een nieuwe kathedraal met bijhorende parking waarbij je na het uitstappen niet in de modder zou belanden, was het tijd voor een interview met een leerkracht uit de lokale school. Zij verkocht allerlei zelfgemaakte spullen om het schoolgeld van haar leerlingen te betalen. Geloof helpt om de focus op de eigenliefde te verplaatsen naar de gemeenschap en de liefde voor jezelf in balans te brengen met de liefde voor anderen. Een boodschap die in het Westen soms ondergesneeuwd raakt. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander.
En deze boodschap was de rode draad doorheen de viering. Toen de kinderen verdwenen om een uur creatief aan de slag te gaan, werd op groot scherm live overgegaan naar de pastor in Kampala. Hij spon een uur rond de rode draad heen. Wat in het Westers onderwijs herontdekt wordt, is hier al lang duidelijk. Door veel te herhalen, onthoud je de boodschap gemakkelijker en beter. Het gaat niet om jezelf, niet om je individu en persoonlijke noden en goede daden. Het gaat om anderen, waar je met open blik naar kijkt en van durft te leren. De gemeenschap is wat je de kans geeft om jezelf te ontplooien, en niet andersom.
Dit idee werd ook duidelijk in de tweede activiteit van onze dag. Op het scoutsdomein aan de Nijl kregen we een heerlijk middagmaal aangeboden, wat bestond uit al het lekkers uit de lokale keuken. De leden van de scouts hebben dit bereid onder leiding van de chef. Voor hun werk krijgen ze punten en wanneer ze zich voldoende hebben ingezet en een mooi puntenaantal hebben gespaard, betaalt de scouts hun schoolgeld. Een andere actie die punten kan opleveren, is zwerfvuil opruimen. Dit gebeurt maandelijks en gaat veel efficiënter … met de fietsen die geleverd werden door CooP-Africa. Ook zo draagt ons goed doel bij aan de boodschap van de kerk. En omdat ze ook punten verdienen door toeristische activiteiten te begeleiden, hebben we 1,5 uur ontspannen op de Nijl gedreven onder toeziend oog van de Scouts. Op zondag moet er ook rust zijn en mag het gemeenschappelijk belang primeren. Geven aan anderen kan enkel als je ook eens tijd neemt voor jezelf. Of hoe onze ambassadeurs het verwoorden:
Vandaag was weer een fascinerende dag. Het begon zoals een traditionele katholieke zondag, rustdag. We startten met een ochtendwandeling naar de kerk vlakbij. Het verschilde heel erg met de viering in België. Het begon met een optreden van een gospelkoor, het was er echt een feestje! De mensen waren enthousiaster, blijer en dansten uitbundig mee met de muziek die we tijdens de wandeling al hoorden van ver af. We werden met open armen ontvangen in de lokale gemeenschap. Na afloop kregen we ook een drankje aangeboden. De mensen hadden hun zondagskleren aan, dus moesten wij ook tussen al onze vuile kleren een mooie en propere outfit vinden. Dit was een zalige ervaring omdat al onze verwachtingen werden ingevuld.
Na de terugkomst zijn we direct op onze fiets gesprongen richting de lokale scouts. Het was een intense fietstocht met veel klimmen en dalen. De putten en drempels zorgde voor een grote uitdaging. De scouts was gelegen vlak naast de Nijl, dus tijdens het middageten (dat de scouts voor ons had voorbereid) hadden we een prachtig zicht. Hierna trokken we onze zwemkleren aan en was het tijd voor het hoogtepunt van de dag: tubing on the Nile. Hierbij dreven we op banden met de stroming mee. Naast verfrissing was het ook even een relax momentje. De natuur was weer prachtig om te zien, we zagen aapjes, blauwe vogels, een grot, …
We sloten de dag af met een etentje samen met Marieke. We waren heel blij om nog eens Westers eten te eten, zoals pizza, pasta pesto en frietjes.
Klein weetje: de Nijl is ontstaan in Jinja, waar wij hebben gezwommen vandaag.
Groetjes Fleur, Flo en Ferre