Zo. We zijn in de helft van de reis. De kilometers tellen af in plaats van op en het potentieel van de groep is duidelijk. En dat potentieel van deze editie is enorm. In regengordijnen wordt er gefietst en gelachen, in afstand wordt doorgezet en gemotiveerd, in historische stops wordt niet gesnoeid en beperkt
Vandaag hebben we de Franse nationale heldin gevolgd: Jeanne d’Arc. Van haar geboortehuis tot haar kerk waar ze ging bidden, van het pad dat ze wandelde tot de basiliek gebouwd op de plek waar ze haar visioenen kreeg. Door een uitleg van 2 minuten waren de leerlingen mee met het landschap dat hen en de geschiedenis vormde. Het is meer dan fietsen, zo Sint-Ursula fietst.
Door regen en wind, door stoempen en elkaar aanmoedigen, door elkaar te begrijpen met 1 blik en elkaar accepteren met 1 trap op het tandwiel, enkel zo werd de volgende camping bereikt. Een overvloed aan worsten, verse ratatouille en gebakken aardappelen hebben heel wat verlicht. Een leerling liet zijn benen waxen voor een massage van zijn kuiten, een leerling wilde afwassen om een medefietser te ontzien, een leerling vroeg een babbel en kreeg een knuffel. We hebben een groep die klaar is voor de Vogezen. Morgen is het de eerste van 3 pittige dagen. Maar die bergen (een natuurfenomeen dat geen definitie kent) zullen ons niet klein krijgen. Wij zijn er klaar voor. Net als het stoofvlees dat we vanavond aan het maken zijn om morgen, na de beklimming van ballon d´Alsace, met verse frietjes te verorberen. Zo een fietsdag moet in waardigheid worden afgesloten. En dat we er ontzettend veel zin in hebben. Hier hebben we een jaar voor gewerkt en de sfeer en benen zitten goed. We laten de Vogezen morgen kennismaken met campus Sint-Ursula Lier!