De voorlaatste etappe, van Poncin naar Saint-Etienne-de-Crossey. Een rit van 121 km met 1848 hoogtemeters en 2 noemenswaardige beklimmingen van maximum 13%. Een deftige opwarmer voor het grote werk dat morgen voor de deur staat.
Een rit door de bergen onder een stralende zon kwam als verrassing. Na een beklimming zoals reeds vele met succes afgelegd tijdens de reis, doemen de Alpen achter de vertrouwde weilanden op. Het echte werk wordt zichtbaar maar het boezemt geen angst in. Het geeft net meer energie om de finale van een schooljaar trainen en ondernemen aan te vangen. Ook de laatste leerling die viel heeft vandaag een testrit op de fiets gemaakt. Hij bekomt morgen samen met zijn vrienden Alpe d’ Huez .
Aangekomen op de camping begint de groep die eerst aankomt na het vieruurtje spontaan de camion uit te laden. De eettafels worden in een U gezet want dat is gezelliger. Aan het kookteam wordt gevraagd of er nog afwas is. Het is heerlijk om je rol als begeleider te zien krimpen. Leerlingen weten wat een groep nodig heeft en hoe we ons reeds 10 dagen van Lier naar Grenoble bewegen. Niet enkel voor jezelf, oog hebben voor anderen. Verweg en dichtbij. In dat licht hebben we vandaag ook 2 leerlingen terug kunnen verwelkomen die om persoonlijke reden moesten afhaken. Het was een verrassing voor de fietsers en ze waren duidelijk aangedaan. Ze maken nu een avond mee zoals Sint-Ursula fietst is en morgen nemen ze mee de rol op van logistiek team.
De eerste bergen zijn in zicht, de eerste supporters staan langs de weg, bij de bevoorrading of op de camping. Het einde nadert en morgen is het eindelijk die ene dag. En dat we er klaar voor zijn…en nog geen klein beetje!
