Boba boba

Bike4School

Vroeg in de morgen ging onze wekker in de vorm van een ‘Gertje’. Iedereen was goed voorbereid tot het begon te regenen (gieten/bliksemen/donderen) hier ontstond de chaos. Na een spannende busrit met veel hobbels, putten en waterplassen kwam elk groepje aan bij zijn student die ze doorheen de dag gingen volgen. We wandelden met hen mee naar school en elke groep deed een andere weg met verschillende afstanden, het was een echt avontuur om te beleven. Eenmaal op school aangekomen (sommigen op tijd, anderen te laat), startten de lessen. Er waren toch een aantal verschillen direct op te merken zoals; het aantal leerlingen, de lengte van de lesuren en de manier van lesgeven/volgen. Tijdens deze lessen ontmoetten we de beste vriend van onze student ‘Aluysious’, namelijk Peter. Hij vertelde ons over zijn leven. De zeventienjarige jongen wandelt elke ochtend zes kilometer naar school. Hier doet hij anderhalf uur over, dit is een voorbeeld van de vele jongeren die een fiets kunnen gebruiken en hoe het dan ook een grote impact kan hebben op hun dagelijkse leven. Het jammere is dat Peter een fiets heeft, maar dat deze bij zijn mama staat en enkel gebruikt mag worden in vakanties. Dit komt omdat zijn ouders sinds zijn twee jaar gescheiden zijn. Hij leeft samen met zijn jongere broer en zus die op Primary School zitten bij zijn papa. Hiervoor gaat Helen (de verantwoordelijke van het sociale project van Coop-Uganda) eens rondhoren naar deze situatie om het toch mogelijk te maken dat Peter deze fiets zou kunnen gebruiken om naar school te gaan. Een leuk weetje is dat Aluysious en Peter met nog andere vrienden samen een soort van clan hebben met hun vriendengroep genaamd Cobra Family. Op school vormen vrienden vaker verschillende clans. Hierbij weten jullie wat meer over Peter. Nu terug naar de schoolbank, de geschiedenislessen die ze hier krijgen zijn anders vanwege de kijk op de wereld. Op de middag kregen we posho en beans als middagmaal, dit sloeg al snel voor velen tegen. In de late namiddag splitsten we op in twee groepen. De ene groep ging naar een lagere school en de andere naar een middelbare school om de gebruikte fietsen van de leerlingen te repareren. Op de lagere school werden we nog al snel overspoeld door enthousiaste kinderen. Hiermee speelden we spelletjes, zongen we liedjes en deden we dansjes. Terwijl er op de middelbare school hard gewerkt werd aan de fietsen. Daarnaast kregen we hier terug de mogelijkheid om een lesje geschiedenis bij te wonen. Dit was een heel leerrijke en emotievolle dag. We hebben heel veel mensen mogen ontmoeten, veel vuistjes mogen geven als kennismaking, veel boba boba uitgedeeld. Onze knokels voelen het nog. We hopen nog zo’n dagen te mogen beleven.

Comments 4

  1. Wat fijn om jullie verhalen/avonturen via deze weg te mogen volgen. Wij kijken al uit naar de Oegadavond om al jullie verhalen te horen. Jullie verslaggeving zorgt ervoor dat wij hier nog meer mee in ondergedompeld willen worden.
    Een ervaring voor het leven!

  2. Het is fijn dat we via deze weg alvast heel wat verhalen kunnen lezen en ook al foto’s kunnen zien. Het zijn ongetwijfeld indrukken met levenslessen voor onze ambassadeurs. Ik kijk uit naar het vervolg van de reis en ook alvast naar de Oegandavond om alles uitgebreid van jullie te kunnen horen. Veel succes nog daar!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *