Dag 1: Als mijn benen aan staan, staat mijn brein uit

Er hangen hier vlaggetjes want het is een feestelijk moment. Natuurlijk omdat we het einde van het schooljaar vieren en het begin van een hopelijk heel zonnige en rustige zomer. Maar ook omdat we hier en nu vertrekken vanop de speelplaats om helemaal te fietsen naar de Grand Ballon. Een hopelijk zonnige fietstocht als bekroning van een schooljaar inzet ten voordele van CooP-Africa. De leerlingen met wie we naar Oeganda op inleefreis zijn gegaan en de leerlingen die deze morgen in fietspakje staan, hebben zich een schooljaar lang ingespannen om geld in te zamelen zodat hun leeftijdsgenoten in Oeganda dankzij een fiets een kans krijgen op een toekomst waar zij van dromen. En daarvoor hebben we hulp gekregen van de hele campus, van vrienden, van jaargenoten, van collega’s, van familie, van… De zevende editie bleek een van gedeelde schouders, niet om last te dragen maar om een stapje verder te zetten.

Die vlaggetjes hangen er ook om een andere reden, want het aantal vlaggetjes is niet toevallig. Voor wie snel telt, of ons blindelings vertrouwt, het zijn er 435. Elk van die vlaggetjes staat symbool voor een leerling in Oeganda. Dat zijn 435 kansen, 435 fietsen die het verschil kunnen maken. Maar voor wie liever in harde euro’s rekent, dat is dus €64.729,62

Om te weten wat er met onze centen gebeurt, gingen we live naar Edgar, Henry en Hellen. Hellen is medewerker voor CooP-Africa. Haar hebben we leren kennen in Oeganda als iemand met een enorm talent en gedrevenheid om het maximale te halen uit de schaarse middelen die ze tot haar beschikking heeft.

Voor we vertrokken, kregen we van Mariska een geluksbrenger (maar ze is echt niet bijgelovig) en namen we nog een groepsfoto. Eenzelfde foto maken we volgend vrijdag ook, maar dan op de top van de Grand Ballon. Want daar zijn we vandaag naar vertrokken. De eerste dag van ons avontuur is meteen de langste rit, van zachtjes aanpassen is geen sprake, vol aan de bak moeten ze! De eerste kilometers lopen vlak, vanaf kilometer 37 beginnen ze te glooien met als amuse-gueule ‘t Rot.

Na de bevoorrading in Hoegaarden, met liters water en vele broden, volgen ze een stuk RaVel-route, van kilometer 64 tot 84. RaVel-routes zijn fietspaden die zijn aangelegd op oude spoorwegtrajecten, zoals ons Safipad dus, maar dan wel honderden kilometers lang. Een leuk gevolg is wel dat deze fietspaden nooit meer dan 2% stijgen of dalen. Een ideale manier dus om door het glooiende Brabant te snijden.

Op kilometer 98 duiken ze de Maasvallei in. Gelukkig namen ze dat duiken niet letterlijk en remden ze voldoende, want er zitten stukken tot -13% in deze afdaling. Na de Maas klimmen ze zachtjes langs de oevers van de Samson, een zijriviertje van de Maas. Op het einde van deze zachte klim volgt meteen de Taille du Vivier. Op zich is deze klim niets speciaals, maar eens boven heb je, alles opgeteld, wel 10km bergop gereden. Na de afdaling naar Crupet, één van de mooiste dorpen van België, volgt er nog een klein klimdessertje. De camping ligt in een prachtige vallei, dus de laatste 3km hoeven ze zelfs niet meer te trappen! Daar aangekomen waren de tenten gezet, de tafels en banken opgezet en stond het eten klaar. Een extra vieruurtje kregen de fietsers al tijdens de trip. Een pannenkoek of 2 is altijd welkom na een beklimming in 30 graden.

Na een verfrissende duik in de rivier die naast de camping stroomt, is het tijd voor liedjes op de gitaar, samen een Corona 0% drinken en leerkrachten met de voornaam aanspreken. Wanneer een deelnemer van de eerste editie (2013!) reageert op onze sociale media dat hij zo blij is dat dit project nog bestaat (al kregen deze fietsers wel een rode loper en hij niet) en dat het de beste ervaring van zijn middelbare carrière is, dan geeft dat oeverloze energie om deze generatie een even onvergetelijke ervaring te geven. We puffen, zweten, lachen, delen een traan maar zetten samen door. En dat, dat maakt ons blij. En dat hebben ze in de krant goed geweten.

Dankjewel voor jullie steunen we zien jullie graag vrijdag of later terug! Maar blijf gerust dagelijks terugkomen voor meer beelden en tekst.

Comments 5

  1. Wat een dag, wat een enthousiasme, wat een project en wat een team, om dan nog maar over de fietsers te zwijgen. Het is fijn om jullie hier (en op social media) op de voet te volgen. We kijken al uit naar het volgende verslag.

  2. Dankjewel voor de eerste update. De start vanmorgen was een echt kippenvelmoment. We wensen jullie nog veel zonnige fietskilometers met een verfrissend briesje en kijken al uit naar het volgende verslag.

  3. Leuk verslag van de eerste dag. Ook de foto’s geven de sfeer weer. Wij wensen iedereen veel succes. De eerste dag verliep blijkbaar al top! 👍

  4. Het vertrek en verslag van de eerste dag maakt zo duidelijk hoeveel inzet, teamgeest en kracht er achter dit project zit. Het is nu al duidelijk dat jullie onvergetelijke momenten schrijven voor deze jong-volwassenen! Laat het een inspiratie en uitdaging zijn voor hun toekomst ❤️

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *